Hydroksosole

Podobnie jak w przypadku wodorosoli są to produkty niepełnej reakcji kwasu i zasady. Tym razem jednak w nadmiarze jest zasady – czyli brakuje cząsteczek kwasu do pełnej reakcji zobojętnienia.

Fe(OH)3 + 3 HCl  →  FeCl3 + 3 H2O     reakcja przebiegła całkowicie i nastąpiło zobojętnienie

Fe(OH)3 + HCl  →   Fe(OH)2Cl + H2O    chlorek dihydroksożelaza (III) [po 2003 roku wprowadzono nowe nazewnictwo: chlorek wodorotlenek żelaza (III)]

Fe(OH)2Cl + HCl  →   Fe(OH)Cl2 + H2O     chlorek hydroksożelaza (III) [lub dichlorek, wodorotlenek żelaza (III)]

Fe(OH)Cl2 + HCl →   FeCl3 + H2O        chlorek żelaza (III)

Jak hydroksosole dysocjują?

Na kation i anion oczywiście 😉 Weźmy za przykład Sr(OH)Br – bromek wodorotlenek strontu:

Sr(OH)Br →   Sr(OH)+ + Br   zachodzi dysocjacja

Jeśli metal tworzy mocną zasadę rozpuszczalną w wodzie, następuje dalsza dysocjacja:

Sr(OH)+  →    Sr2+ + OH

Jeśli metal jest mało aktywny lub tworzy wodorotlenek trudno rozpuszczalny w wodzie – wówczas w drugim etapie następuje proces hydrolizy:

Cu(OH)NO3  →   Cu(OH)+ + NO3   dysocjacja

Cu(OH)+  +  H2O  →   Cu(OH)2↓ + H+   hydroliza

Ważniejsze hydroksosole:

[Cu(OH)]2CO3  –  patyna, od niej pochodzi zielony kolor miedzianych dachów (np. widać to na starych kościołach)