Działaniem odwrotnym do różniczkowania jest całkowanie.
3.1. Całka nieoznaczona.
Całką nieoznaczona funkcji f(x) ciągłej w danym przedziale nazywamy wyrażenie F(x)+C gdzie:
F'(x)=f(x), a C jest dowolną stałą.
Całkę nieoznaczoną oznaczamy następującym symbolem:
Funkcję f(x) nazywamy funkcją podcałkową, x – zmienną całkowania, f(x)dx – wyrażeniem podcałkowym, F(x) – funkcją pierwotną funkcji f(x).
Należy zaznaczyć, że symbol całki ∫ i różniczka dx występują zawsze razem, jak lewy i prawy nawias.
Wyznaczanie całki funkcji nazywamy całkowaniem. Całkowanie w przeciwieństwie do różniczkowania nie jest operacją jednoznaczną. W wyniku całkowania funkcji otrzymujemy nieskończenie wiele funkcji różniących się o stałą C zwaną stałą całkowania.
3.2. Całkowanie funkcji elementarnych
W przypadku całkowania następujących funkcji elementarnych obowiązują wzory:
Stałą A można „wyciągnąć” przed znak całki:
Całka sumy (różnicy) równa jest sumie (różnicy) całek:
3.2. Całka oznaczona.
Jeżeli przez F(x) oznaczymy całkę funkcji f(x) ciągłej w rozpatrywanym przez nas przedziale to znaczy jeśli spełniona jest zależność: F'(x)=f(x) to przez całkę oznaczoną funkcji f(x) od a do b rozumiemy:
Przy czym różnica F(b )- F(a) nie zależy od stałej całkowania C.
Prawą stronę w powyższym równaniu oznaczamy symbolem:
Graficznie całkę oznaczoną można zinterpretować jako pole powierzchni zawarte między: osią Ox krzywą f(x) oraz prostymi x=a oraz x=b:
